Zespół kanału nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka to najczęstsza neuropatia uciskowa kończyny górnej. Wynika z długotrwałego ucisku na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka i często występuje u osób pracujących przy komputerze – informatyków, programistów, office managerów. Zespół cieśni nadgarstka objawia się bólem kciuka i nadgarstka, drętwieniem, mrowieniem dłoni, zaburzeniem czucia. Wymaga leczenia. W początkowych stadiach stosuje się terapię zachowawczą, przy zaawansowanej neuropatii wskazana jest operacja. 

Klinika Timeless oferuje kompleksową opiekę medyczną w zakresie leczenia takich schorzeń, jak m.in. zespół cieśni nadgarstka, palec trzaskający czy rekonstrukcja nerwów ręki. Doświadczony zespół specjalistów chirurgii ogólnej i plastycznej, nowocześnie wyposażone gabinety i sale operacyjne pozwalają nam wykonywać zabiegi i operacje zgodnie  z aktualnymi wytycznymi i zapewniać pacjentom komfort i wysoki standard opieki. Ponadto dzięki współpracy z ośrodkami uniwersyteckimi, prowadzimy badania naukowe nad komórkami macierzystymi, a także opracowujemy autorskie techniki chirurgii rekonstrukcyjnej.

Czym jest cieśń nadgarstka?

Cieśń nadgarstka to wąska przestrzeń u podstawy ręki, przez którą przechodzą ścięgna, naczynia krwionośne i nerwy. Ich długotrwały ucisk mechaniczny prowadzi do silnego bólu i innych objawów zespołu cieśni nadgarstka. 

Co to jest zespół cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka (ZCN, zespół kanału nadgarstka) to neuropatia uciskowa kończyny górnej. Powstaje w wyniku wzrostu ciśnienia i długotrwałego ucisku mechanicznego, który prowadzi do zaburzenia funkcji nerwu pośrodkowego, biegnącego w kanale nadgarstka. Przewlekły ucisk zakłóca przewodnictwo nerwowe, wywołując szereg dolegliwości. Szacuje się, że z tym schorzeniem może zmagać się nawet 15% ludzi w światowej populacji, w większości to problem kobiet.  

Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka zalicza się do chorób zawodowych. Dotyka przede wszystkim informatyków, programistów, grafików, office managerów, a także muzyków instrumentalistów, budowlańców oraz wszystkich, którzy w wykonywanej pracy stale powtarzają tę samą czynność i monotypowe ruchy. 

Pisanie na klawiaturze, gra na instrumencie czy układanie cegieł może po pewnym czasie przeciążyć nadgarstki i wywołać stan chorobowy, jakim jest zespół cieśni nadgarstka. Rozwojowi tej neuropatii sprzyjają ponadto:

• reumatoidalne zapalenie stawów,
• stany zapalne pochewek ścięgien zginaczy,
• przebyte urazy ręki,
• cukrzyca,
• choroby zakaźne (gruźlica),
• otyłość,
• zaburzenia hormonalne.

Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka najczęściej dotyczy ręki dominującej, rzadziej występuje dwustronnie. Neuropatia daje o sobie znać po latach pracy, przeważnie rozpoznaje się ją u osób po 50. roku życia. Niekorzystne zmiany w uciskanym nerwie prowadzą do jego niedokrwienia, co przynosi różne objawy, w zależności od stopnia zaawansowania stanu chorobowego. Do głównych objawów zespołu cieśni nadgarstka zalicza się:

• parestezje, czyli mrowienie, drętwienie dłoni,
• osłabienie czucia,
• osłabienie siły mięśniowej,
• ból kciuka i nadgarstka, promieniujący do przedramienia i barku,
• dolegliwości bólowe w obrębie powierzchni palców i-III oraz połowy palca IV,
• osłabienie funkcji chwytnej. 

Początkowo objawy zespołu cieśni nadgarstka pojawiają się sporadycznie, głównie w nocy. Charakterystyczne jest uczucie ulgi po wykonaniu ruchu „strzepnięcia” ręką. Z biegiem czasu dolegliwości nasilają się. W zaawansowanych stadiach choroby dochodzi do zaburzenia funkcji chwytnej. Trudność zaczyna sprawiać wykonanie precyzyjnych ruchów, a ograniczenia ruchomości nadgarstka wraz z dolegliwościami bólowymi prowadzą do wystąpienia efektu małpiej ręki. To patologia wynikająca z zaniku mięśni kłębu kciuka, która powoduje, że kciuk ustawia się w jednej płaszczyźnie z pozostałymi palcami i przestaje być przeciwstawny. 

W zależności od czasu utrzymywania się objawów, zespół cieśni nadgarstka może mieć charakter ostry lub przewlekły. W pierwszym przypadku dolegliwości bólowe najczęściej wynikają z urazu mechanicznego, w drugim wynikają z chronicznego ucisku nerwu pośrodkowego. Zespół cieśni nadgarstka może prowadzić do nieodwracalnych zmian struktur nerwu pośrodkowego. To stan, który nie minie samoistnie, lecz wymaga leczenia.

Zespół cieśni nadgarstka – jaki lekarz stawia diagnozę?

W przypadku wystąpienia objawów zespołu cieśni nadgarstka należy skonsultować się z ortopedą lub chirurgiem specjalizującym się w chirurgii ręki. Lekarz stawia diagnozę na podstawie badań podmiotowych i przedmiotowych. W diagnostyce stosuje się m.in.:

• badania fizykalne,
• testy funkcjonalne,
• badania obrazowe (USG, EMG, MRI, RTG),
• badania laboratoryjne (w kierunku cukrzycy, nadczynności tarczycy, dny moczanowej).

Jakie są metody leczenia zespołu cieśni nadgarstka?

Istnieje kilka metod leczenia zespołu cieśni nadgarstka, które dobiera się na postawie stadium zaawansowania zmian chorobowych oraz innych indywidualnych wskazań. Zasadniczo w pierwszej kolejności, przy występowaniu łagodnych lub umiarkowanych objawów ZCN, stosuje się metody zachowawcze. To przede wszystkim:

• farmakoterapia,
• steroidoterapia,
• unieruchomienie kończyny,
• fizjoterapia.

W fizjoterapii najczęściej korzysta się z metod laserowych, ultradźwiękowych, a także elektro- i magnetoterapii. Dobre wyniki przynosi kinezyterapia, ćwiczenia rozciągające i neuromobilizacja nerwu pośrodkowego. Niestety leczenie zachowawcze nie zawsze jest wystarczające, aby uzyskać oczekiwaną poprawę. Wówczas rozważa się leczenie operacyjne. 

Operację cieśni nadgarstka uznaje się za najskuteczniejszą metodę leczenia. Istotą zabiegu jest uwolnienie nerwu pośrodkowego, co przynosi szybką ulgę i zapewnia długotrwałą poprawę. Operacja stanowi leczenie z wyboru, najczęściej kwalifikuje się do niej pacjentów z silnym bólem, zaawansowanym stadium zespołu cieśni nadgarstka oraz z objawami zaniku mięśni kłębu kciuka. 

Na czym polega operacja cieśni nadgarstka?

Operację cieśni nadgarstka wykonuje się klasyczną metodą chirurgiczną lub z zastosowaniem narzędzi endoskopowych. Wybór techniki zabiegowej zależy od indywidualnych wskazań. Przed operacją należy wykonać zestaw podstawowych badań laboratoryjnych, pozwalających wykluczyć ewentualne przeciwwskazania. Jeśli wyniki są w normie, ustala się termin zabiegu. 

Operację cieśni nadgarstka przeprowadza się w trybie ambulatoryjnym. Zabieg trwa około 2 godziny, a po wszystkim pacjent może wyjść do domu. Odbarczenie nerwu pośrodkowego odbywa się w znieczuleniu miejscowym, co przekłada się zarówno na czas trwania operacji, jak i komfort pacjenta podczas leczenia i w okresie rekonwalescencji. Po rekonwalescencji wskazana jest rehabilitacja. Praca z fizjoterapeutą pozwala szybciej odzyskać precyzję i dobrą jakość ruchów operowanej ręki. Ponadto podczas zajęć pacjent uczy się jak zapobiegać nawrotowi uciążliwych dolegliwości. 

W profilaktyce zespołu cieśni nadgarstka ważne miejsce zajmują regularne ćwiczenia rozciągające i neuromobilizacja, prawidłowe układanie rąk w trakcie pracy, dbanie o równomierne obciążanie kończyn, a także prowadzenie zdrowego, aktywnego trybu życia. 

Ile kosztuje operacja cieśni nadgarstka prywatnie?

Cena operacji cieśni nadgarstka zależy od dobranej metody leczenia, rozległości zabiegu i szeregu innych czynników. W Timeless do każdego pacjenta podchodzimy indywidualnie. Opracowujemy spersonalizowany plan leczenia, dlatego  pełny koszt operacji można oszacować dopiero na etapie konsultacji. Aby uzyskać więcej informacji, zapraszamy do kontaktu z personelem.